گل صدودهم شهریار
تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۵۴۰۸۸
تاریخ‌سازی رونالدو، دوباره نام شناسنامه فوتبال ایران را در جهان زنده کرد.
به گزارش ایسنا، رسول بهروش - خبرنگار - در یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: «این دوست‌داشتنی‌ترین اتفاق بد دنیای فوتبال برای ما ایرانی‌ها بود. چهارشنبه‌شب گذشته اگرچه سلطنت ۱۸ساله علی دایی در جدول برترین گلزنان ملی فوتبال جهان به پایان رسید، اما رقم خوردن این اتفاق به‌دست ستاره‌ای همچون کریس رونالدو، اعتباری مضاعف به فوتبال ایران و ستاره نامدارش علی دایی بخشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چه کسی بهتر از کریس؟
علی کریمی در وصف خوش‌اقبالی علی دایی می‌گوید: «انگار او را خدا بغل کرده است.» چه اتفاق قشنگی؛ چه جایی در دنیا می‌تواند امن‌تر از آغوش خداوند باشد؟ دایی البته به هر چه رسیده با تلاش و پشتکار بوده، اما گاهی هم بخت و اقبال به کمکش آمده است. اصلا همین که رکورد گل‌های ملی شهریار را یکی مثل کریستیانو رونالدو می‌شکند، خودش از پیشانی بلند دایی است. فرض کنید این رکورد را مثلا علی مبخوت اماراتی می‌شکست؛ در این صورت بازتاب ماجرا به اندازه یک‌دهم هیاهوی رسانه‌ای اخیر هم نمی‌شد. رونالدو اما ورزشکار جذابی است و با چندصد میلیون دنبال‌کننده اینستاگرامی به هر چه نزدیک می‌شود، خبر درست می‌کند. به یاد بیاورید که همین چند روز پیش کنار گذاشته شدن بطری کوکاکولا از سوی کریس، ضرری ۴ میلیارد دلاری به این برند زد. گاهی این آدم‌ها هستند که به اعداد و اتفاقات هویت ویژه می‌دهند. مثلا شاید در تمام جهان هیچ‌کس غیراز خود گرد مولر نمی‌دانست که رکوردی برای گلزنی در مسابقات یک سال تقویمی وجود دارد، اما وقتی لیونل مسی به این حد نصاب رسید، همه یاد مولر افتادند. صد البته اعتبار گل‌های زده ملی بیش از اینهاست، اما به هر حال رقابت رونالدو با دایی، سهم زیادی در دوباره دیده شدن شهریار ایرانی داشت.
۲ روح در یک بدن
بدون تعارف فاصله فنی بین علی دایی و کریستیانو رونالدو بسیار زیاد است، اما آنها در زمینه شخصیتی بسیار به هم نزدیک هستند. درمورد هر ۲ نفر نخستین چیزی که به ذهن متبادر می‌شود، تلاش و پشتکار است. نه دایی در ایران و نه رونالدو در جهان، بهترین استعدادهای موجود نبودند، اما آنقدر تلاش کردند تا نامی جاوید از خود به جا گذاشتند. سوپراستارهایی مثل لیونل مسی یا علی کریمی، بیشتر «جوششی» حساب می‌شوند، اما دایی و رونالدو از تبار ستاره‌های «کوششی» هستند. دایی سخت تلاش و تمرین کرد تا تمام ظرفیت بالقوه‌اش در مستطیل سبز را به فعل برساند. رونالدو هم امروز مشغول همان کار است.
تصویر یک ایرانی جنتلمن
توصیف اینکه چقدر پاسکاری اینستاگرامی بین علی دایی و کریس رونالدو لذتبخش بود، غیرممکن است. همه غرق در غرور شدیم وقتی شهریار فوتبال ایران بلافاصله بعد از رسیدن کریس رونالدو به رکوردش، آن پیام کوتاه تبریک را نوشت. این حس خوشایند صدچندان شد وقتی ستاره پرتغالی با پاسخی موقر، به پست دایی واکنش نشان داد. در پس‌زمینه همه اینها، این نام گرامی «ایران» است که می‌درخشد. بسیاری از مسافران ایرانی خارج از کشور روایت می‌کنند که خیلی جاها مردم میزبان نام کشورمان را با علی دایی شناخته‌اند. شاید ۱۵سال بعد از بازنشستگی شهریار، کم‌کم اسم او در حال کمرنگ شدن بود، اما حالا تاریخ‌سازی رونالدو یک‌بار دیگر اسم اسطوره ایرانی را سر زبان‌ها می‌اندازد. نفس شهرت البته به اندازه «نیکنامی» مهم نیست. آنچه ارزش اتفاقات اخیر را مضاعف می‌کند، چهره نجیبانه‌ای است که علی دایی از یک شهروند ایرانی به نمایش گذاشت. او با اینکه در یک رقابت ورزشی شکست خورد، در نهایت ادب و احترام به حریفش تبریک گفت. تازه ما ایرانی‌ها خوب می‌دانیم که دایی به‌شدت «مسی‌باز» است و رونالدو سلیقه اول او نیست! سؤال اینجاست که مسئولان کشور چقدر در حوزه دیپلماسی، سیاسی، فرهنگی، هنری و اجتماعی باید هزینه کنند تا این موج خبری مؤثر به سود کشورمان به‌وجود بیاید؟ دایی اما این موهبت را مفت و مجانی به سرزمین پدری‌اش بخشید و لابد به پاس همین سخاوت است که از ۲ سال پیش ممنوع‌الکار شده!
امروز بکاری فردا درو می‌کنی
اتفاق رخ‌داده برای علی دایی اما نشان داد ممکن است شما یک روز درست کار کنی و نهایت زحمتت را بکشی، اما به اندازه کافی دیده نشوی. با این حال فردا خیلی‌ها یاد ارزش کارت خواهند افتاد و از تو به نیکی و بزرگی یاد خواهند کرد. روزی که علی دایی رکورد گل‌های ملی فوتبال جهان را شکست، حتی فدراسیون وقت نمی‌دانست چه خبر شده. افکار عمومی هم در نهایت خست و خشکدستی، ساده‌انگارانه از کنار این اتفاق مهم گذشتند و حتی از عرض تبریک به شهریار هم دریغ کردند. تبریک هیچ؛ رکوردش را دستمایه جوک‌های فراوان کردند و گفتند همه گل‌هایش را به مالدیو و گوام زده است. حالا اما رونالدو، همان رکورد را با گلباران کردن تیم‌های قوی و ضعیف اروپایی تکرار کرده و طوری اسم دایی را سر زبان‌ها انداخته که بدترین خواب‌زده‌ها هم هوشیار و آگاه شدند. این بار، این بزرگ‌ترین رسانه‌های دنیا بودند که از دایی نام می‌بردند و او نیازی به یک لوح تقدیر از فدراسیون همیشه در خواب فوتبال نداشت. این رکوردشکنی اگرچه به نام رونالدو بود، اما بیش از خود ستاره پرتغالی به کام شهریار ایرانی شد. نوش‌جان اسطوره!»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: علي دايی کریستیانو رونالدو علی دایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۵۴۰۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کرگر: از هر 10 نفر، 8 نفر مسی را به رونالدو ترجیح می‌دهند؛ آنها تحمل یکدیگر را نداشتند!
کاپیتان سابق لیورپول و مجری فعلی فوتبال، رقابت طولانی‌مدت دو افسانه را شرح می‌دهد.
طرفداری | جیمی کرگر می‌گوید فشار رقابت رونالدو و مسی برای اسطوره پرتغالی بیشتر بوده، چرا که اکثر مردم مسی را به او ترجیح می‌دهند.
کریستیانو رونالدو و لیونل مسی، دو اسطوره بی‌نظیر تاریخ فوتبال، بخش اعظمی از دوران حرفه‌ای خود را صرف رقابت با یکدیگر کرده‌اند. درخشش و نبوغ فردی آنها باعث ارتقای سطح فوتبال به بالاترین حد شده است. حاصل این رقابت تاریخی، ۱۳ توپ طلا و افتخارات بی‌شماری از جمله قهرمانی در لیگ قهرمانان، جام جهانی و یورو است که بین این دو افسانه تقسیم شده است.
با وجود این رقابت نفس‌گیر، هرگز از لیونل مسی و کریستیانو رونالدو حرف بدی درباره یکدیگر شنیده نشده است. اما جیمی کرگر، اسطوره باشگاه لیورپول که در گذشته با هر دوی آنها روبرو شده، در مصاحبه‌ای با وبسایت Football365 پرده از نبرد این دو اسطوره برمی‌دارد و معتقد است، رونالدو فشار بیش‌تری را متحمل شده‌است:
آنها هرگز نمی‌خواستند در کسب عناوینی مثل توپ طلا به هم ببازند. این رقابت، مهم‌ترین جدال آنها در هر فصل بود. بدون شک، باعث پیشرفت یکدیگر شدند. اما فکر می‌کنم تا زمانی که دوران حرفه‌ای‌شان تمام نشده باشد، نمی‌توانند به درستی این موضوع را درک کنند. شرط می‌بندم در زمان بازی، تحمل همدیگر را نداشته‌اند. هر کاری که یکی انجام می‌داد، دیگری آن را تلافی می‌کرد. هیچ‌وقت فرصت استراحت نداشتند و نمی‌توانستند به اندازه کافی از دستاوردهایشان لذت ببرند، چون می‌دانستند دیگری برای کسب افتخار بیشتر در کمین است. همیشه این حس را داشتم که اگر یکی از آنها هت‌تریک می‌کرد، شب بعد نفر دیگر هم هت‌تریک می‌کرد. آنها مجبور بودند همیشه یکدیگر را به طور کامل تحت‌الشعاع قرار دهند. فکر می‌کنم رقابت مسی و رونالدو از لحاظ ذهنی بسیار طاقت‌فرسا بوده است. به نظرم این فشار برای رونالدو بیشتر هم بوده، چون به نظرم 7 یا 8 نفر از 10 نفر مسی را بازیکن بهتری می‌دانند. این موضوع به طور قطع انگیزه زیادی به رونالدو می‌داد. مهم نبود چه کار می‌کرد، مردم همچنان مسی را برتر می‌دانستند. این مسئله، نقش بزرگی در شکل‌گیری ذهنیت او در طول دوران حرفه‌ای‌اش داشت.
از دست ندهید ????????????????????????
رضا عنایتی: دیگر مهاجمی مثل من پیدا نمی‌شود واکنش به گل شهاب زاهدی: پله هم نمی‌توانست این گل را بزند! سرمربی اینتر: طارمی بازیکن بزرگی است و از داشتنش خوشحالیم اضافه شدن کارلو آنچلوتی به حلقه شادی بازیکنان رئال مادرید / فیلم
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند